تعمیر آبمیوه گیری سعادت آباد

تعمیر آبمیوه گیری سعادت آباد

تعمیرات آبمیوه گیری

دستگاه آبمیوه ‌گیری یکی از ملزومات هر خانه ای به حساب می آید که با استفاده از موتوری قدرتمند و نیروی فشار، آب موجود در میوه‌ ها را گرفته و در اختیار کاربر قرار می‌ دهد. .

این دستگاه‌ ها در دو نوع دستی و برقی ساخته شده و به بازار ارائه شده اند. شرکت‌ های سازنده ‌ی لوازم خانگی امروزه دستگاه ‌های آبمیوه‌ گیری را با استفاده از به روزترین فناوری‌ ها می‌ سازند

و به همین علت نیز از کیفیت ساخت عالی بهرمند هستند. اما با وجود همه ی این ویژگی ها ممکن است بر اثر عوامل مختلفی عملکرد این دستگاه ها دچار اختلال شود

که در این صورت برای تعمیر آبمیوه گیری باید سریعاً اقدام کرد ولی از سپردن آن به دست افراد ناشی و یا تعمیرکاران عمومی پرهیز کرده و از خدمات نمایندگی مجاز تعمیرات این محصولات استفاده کرد،

زیرا استفاده از از سرویس های این مراکز مزیت هایی دارد

اوژن سرویس مرکز تعمیر آبمیوه گیری

معرفی محله سعادت آباد

سَعادَت‌آباد یکی از مناطق شمیرانات در شمال غرب شهر تهران است. این منطقه در کوهپایه‌های جنوبی رشته کوه البرز و در منطقهٔ ۲ شهرداری تهران واقع شده‌است.

پیدایش و پیشینه

سعادت‌آباد متعلق به شاهزاده محمدجعفر میرزا قاجار بود. در سال ۱۳۲۷ خورشیدی سید ضیاءالدین طباطبایی این ده را که مخروبه و بدون سکنه و زمین‌هایش ریگزار بود؛ خریداری کرد.

سه دانگ آن را به نام خود و سه دانگ را به نام همسرش بتول ثبت کرد.

در شروع کار با استخدام آشنایان یزدی و کشاورزان که همه سید بودند این ده را سادات آباد نام‌گذاری کردند که گندم‌کاری، یونجه‌کاری و پرورش خرگوش از نوع آنغوره انجام می‌دادند.

او با فروش گوشت خرگوش به مغازه‌های چهارراه استانبول و فروش پوست خرگوش و پشم آن برای تولید کلاه و پالتو به بازرگانان و به دست آوردن پول از این راه هرچه خرابه بود را آباد کرد و به آب رساند.

 

 

 

تصویری از یک بلوار در سعادت آباد در فصل بهار.

 

 

 

ساختمان‌های سعادت آباد در ساعت‌های منتهی به غروب

همراهی کارگران و مدیریت سید ضیاءالدین طباطبایی به منطقه آبادانی بخشید و با اضافه شدن کارگران غیر سید و تلفظ آسانتر، سادات به سعادت تبدیل شد.

گندم مزارع سید ضیاءالدین طباطبایی تأمین‌کنندهٔ غلهٔ بسیاری از مناطق تهران شد. انواع میوه‌های مرغوب آن زمان از باغ‌های سید ضیاءالدین طباطبایی (در سعادت آباد) تأمین می‌شد. او به پیشنهاد سر ریدر بولارد سفیر انگلستان در آن زمان به پرورش نوعی خاص از خرگوش پرداخت و در طول ده سال به‌طور مداوم پانزده هزار خرگوش در مزارع سعادت آباد پرورش داد.